Om het blazen iets te verlichten
Ademtechniek:
Voor het blazen eerst rechtop gaan staan en uitblazen. Doe dit eerst een paar maal. Daarbij is het van belang zichzelf even te ontspannen. Vervolgens diep inademen en de lucht zoveel mogelijk in het middengedeelte van het lichaam opslaan. Bij het blazen moet de kracht ook vanuit dit gedeelte van het lichaam worden voortgebracht. Dus niet vanuit het borstgedeelte, maar meer vergelijkbaar met alsof men een persbeweging maakt. Na elke keer blazen van een reeks tonen is het belangrijk steeds weer diep in te ademen omdat dit de toonvorming ten goede komt.
Houding:
Voor het blazen is het van belang voor een optimale luchtstroom rechtop te blijven staan. Dus het hoofd ten opzichte van de romp recht houden. Wanneer het hoofd naar opzij of naar beneden gehouden wordt zou dit de luchtstroom, en dus daarmee een goede klankvorm, belemmerd kunnen worden.
De eerste tonen:
Bij begin van het blazen eerst rustig aan de lage toon inzetten. Vervolgens de tweede toon met wat meer kracht blazen en de derde toon met nog wat meer kracht even aanhouden. Hiermee is aan de omgeving duidelijk gemaakt dat de blazer een boodschap op zijn hoorn wil laten horen. Is men in staat een viertal opeenvolgende tonen met redelijke zuiverheid en in een aanvaardbare variatie ten gehore te brengen dan mag een blazer in staat worden geacht zijn of haar versie van “n’Oal’n Roop”aan de omgeving ten gehore te brengen.
“N’Oal’n Roop’:
De opbouw van “n’Oal’n Roop” is voor een groot deel afhankelijk van de blazer en de buurtschap waarvan de blazer deel uit maakt. Na de enkele tonen vooraf is het gebruikelijk tenminste drie maal een serie tonen te blazen die samen de boodschap vormen. Belangrijk daarbij is, dat er zoveel mogelijk een goede opbouw en afbouw van de boodschap in verwerkt zit. Het gaat om de aankondiging van Kerstmis. De boodschap dient dan ook als zodanig van inhoud en uitvoering te zijn en met het nodige respect daartoe aan de omgeving ten gehore gebracht te worden.