Het erfgoed

 

Overal in het Twentse en Achterhoekse land is het geluid van de  midwinterhoorn in de tijd van de Advent te horen. Ten teken dat wordt uitgekeken naar de terugkeer van “het licht” in een ver verleden, maar tegenwoordig, in onze huidige tijd, ook naar de komst van de Verlosser in de christelijke traditie.

Echter, vanaf december 2013 is er een klein verschil met vroeger. Het blazen van van ‘n oaln roop op de midwinterhoorn behoort vanaf nu tot het officiële erfgoed van Nederland.

Op Erve Kraesgenberg in Losser zetten Ineke Strouken van het Centrum voor Volkscultuur en Immaterieel Erfgoed en vertegenwoordigers van de Stichting Midwinterhoornblazen Twente en de Federatie van Gelderse Midwinterhoorngroepen hun handtekeningen onder een certificaat, waarmee de traditie officieel wordt erkend.

Het midwinterhoornblazen hoort nu bij de Nationale Inventaris Immaterieel Cultureel Erfgoed. Het midwinterhoornblazen is de eerste Nederlandse traditie op die lijst.

De gebruiken die bij de Nationale Inventaris horen, maken in een later stadium kans door de UNESCO erkend te worden als werelderfgoed.

Voorafgaand aan de ondertekening lieten blazers van Twente en de Achterhoek hun klanken horen over Erve Kraesgenberg. De ondertekening werd verder bijgewoond door de Overijsselse gedeputeerde voor cultuur Hester Maij en door de Losserse burgemeester Michael Sijbom.

Bij de Nationale Inventaris horen al enkele tradities als het schoonrijden op de schaats, Staphorster stipwerk, verschillende bloemencorso’s (waaronder die van Lichtenvoorde en Vollenhove), de klompenmakerij en het ambacht van molenaar.

’n Oaln roop is de eerste Oost-Nederlandse traditie op de Inventarislijst Immaterieel Cultureel Erfgoed.

logo Midwinterhoorngroepeibergen